Marihuana medyczna jest w Polsce zdefiniowana jako „surowiec farmaceutyczny do wytwarzania leków i farmaceutyków na receptę”. Różne formy tego surowca są dopuszczone do wytwarzania leków i farmaceutyków na receptę:
Ponieważ Polska Farmakopea nie zawiera monografii marihuany, obecnie stosowana jest monografia Farmakopei Niemieckiej (DAB).
Pacjent powinien posiadać zaświadczenie od lekarza, który wystawił receptę, o zaleceniu terapii medycznymi konopiami.
Susz należy przechowywać w opakowaniu wydanym w aptece, wraz z sygnaturą apteczną (opisem składu leku recepturowego, dawkowaniem, datą wydania oraz pieczątką apteki).
Pacjenci mogą przyjmować swoje leki w miejscach publicznych. Stosowanie leków musi zawsze odbywać się zgodnie z zaleceniami lekarza wystawiającego receptę. Jeżeli – w wyjątkowych przypadkach – podanie narkotyków jest konieczne publicznie, nie stanowi to przestępstwa.
Kontrola policji
Osoba posiadająca przy sobie konopie indyjskie musi mieć przy sobie także dowód osobisty i zaświadczenia od lekarza (potwierdzającego leczenie konopiami medycznymi) oraz dowód zakupu konopi z legalnego źródła (faktura imienna lub paragon z apteki).
Uprawa konopi w celach medycznych na użytek własny
Konopie inne niż włókniste można w Polsce uprawiać tylko do celów badawczych, czyli nie na użytek medyczny ani tym bardziej rekreacyjny. Od 1 listopada 2017 r. ustawodawca dopuścił wykorzystanie ziela konopi jako surowca farmaceutycznego. Od 1 listopada 2017 r. może ono być przeznaczone do sporządzania leków recepturowych, a więc przygotowywanych w aptece. W tym celu teoretycznie marihuana można sprowadzić z jednego z krajów eksportujących roślinę.
Z kolei zgodnie z art. 63 ust. 1 u.p.n.: Kto, wbrew przepisom ustawy, uprawia mak, z wyjątkiem maku niskomorfinowego, konopie, z wyjątkiem konopi włóknistych, lub krzew koki, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
Wywóz konopi leczniczych za granicę
W obrębie Strefy Schengen pacjent może przewozić ze sobą susz konopny w celach leczniczych, po uzyskaniu zgody ze strony Głównego Inspektoratu Farmaceutycznego. W przypadku wyjazdu do państw , które nie należą do Strefy Schengen, należy zasięgnąć informacji na ten temat, we właściwej ambasadzie.